به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی وزارت جهاد کشاورزی به نقل از روابط عمومی سازمان جهاد
کشاورزی استان سمنان، حسین شاهینی اظهار داشت: با توجه به کمبود آب که به علت کاهش
مستمر آب در سفره‌های زیرزمینی به درجه بحران رسیده است و نیز ازآنجایی‌که آب رکن
مهم توسعه اقتصادی، اجتماعی هر منطقه‌ای محسوب می‌شود لذا لزوم حفظ منابع آبی موجود
از اهمیت بسیار مهمی برخوردار است.

وی با بیان اینکه استان سمنان
نسبت به کشور ازلحاظ میزان بارش وضعیت نامساعدتری دارد خاطرنشان کرد: رسیدگی و نگهداری
هر چه‌بهتر منابع آبی موجود استان و به‌ویژه حفظ و نگهداری قنوات موجود دارای اهمیت
بسیاری است.

مدیر آب‌وخاک و امور فنی و مهندسی
سازمان جهاد کشاورزی استان سمنان اضافه کرد: در بسیاری از مناطق ازنظر اقتصادی مقرون‌به‌صرفه
نیست که یک خط انتقال چند کیلومتری برای رساندن برق و تأمین انرژی موردنیاز یک حلقه
چاه کشیده شود تا مزرعه‌ای بتواند از آب یک حلقه چاه بهره ببرد و در این مناطق ضرورت
دارد تا با اتکا به قنات به منبع مطمئن آب دسترسی پیدا کرد و از آن بهره برد.

شاهینی با اشاره به اهمیت وجود
قنات‌ها گفت: ارزش قنات در مناطق کم آب قابل توصیف نیست چرا که در برخی مناطق که
دسترسی آسان به منابع آب زیرزمینی متصور نیست، در اینجا قنات می‌تواند محرکه تولید
و زندگی و معاش باشد.

وی اضافه کرد: امروز قنات دیگر
یک شیوه سنتی برای استحصال آب به‌حساب تمی‌اید بلکه مدرن‌ترین شیوه استحصال آب و
حتی تولید انرژی در قرن حاضر است.

مدیر آب‌وخاک و امور فنی و مهندسی
سازمان جهاد کشاورزی استان سمنان با اذعان به اینکه تخریب محیط‌زیست، آلودگی‌ها و
لزوم صرفه‌جویی در منابع انرژی امروز از مهم‌ترین دغدغه‌های بشریت محسوب می‌شود تصریح
کرد: امروز می‌توان با استفاده از ظرفیت مهم قنات و به دور از هرگونه تهدیدی برای
طبیعت و سفره‌های آب زیرزمینی آب موردنیاز بشر را به‌ویژه در سرزمین‌های خشک و نیمه‌خشک
استحصال کرد.

شاهینی به برخی از اهداف طرح نوسازی
و بازسازی قنوات در استان سمنان اشاره کرد و افزود: حفظ قنوات به‌عنوان یک میراث
فرهنگی، افزایش آبدهی آن‌ها برای مصارف کشاورزی، جلوگیری از مهاجرت، افزایش ضریب
امنیت و بالا بردن سطح درآمدی کشاورزان از جمله این اهداف است.

به گزارش روابط عمومی سازمان جهاد
کشاورزی استان سمنان، قنات یک سازه آبی سنتی است که برای بهره‌برداری از آب‌های زیرزمینی
احداث می‌شود و مجموعه‌ای از یک یا چند میله و یک کوره یا کوره‌های زیرزمینی با شیبی
کمتر از شیب سطح زمین است که آب موجود در لایه‌های آب‌دار مناطق مرتفع زمین، رودخانه‌ها،
مرداب‌ها و برکه‌ها را به کمک نیروی ثقل و بدون استفاده انرژی به محل مصرف می‌رساند.